ANG KUBETA ANG AKING SANTUWARYO
ang kubeta ang aking santuwaryo, o kanlungan
mula sa karahasan ng buhay, silid-nilayan
kanlungan, aking taguan, siya ring pahingahan
doon ko ri kinakatha ang laman ng isipan
anong sarap pag kubeta ang iyong santuwaryo
doon ay para kang batang hubo't hubad sa mundo
anumang iyong gawin, ramdam mong normal kang tao
naliligo, tumatae, nagbabate ka rito
nagugustuhan ko nang santuwaryo ang kubeta
at sa paglabas mo, pulos dahas ang makikita
para bagang buhay ng isang tao'y barya-barya
parang tsuper, natatae'y busina ng busina
sa loob ng kubeta'y payapa ang puso't isip
pagiging totoong tao ba'y isang panaginip?
huwag lang may kumatok, akala ikaw'y umidlip
sunod na gagamit, may pangarap ding halukipkip
- gregbituinjr.
Mag-subscribe sa:
I-post ang Mga Komento (Atom)
Nilay
NILAY nakikibaka pa rin kahit ako'y gabihin kahit dito'y ginawin kahit walang makain tibak kaming Spartan ay patuloy sa laban nais n...
-
PAGPUPUGAY SA PAGWAWAGAYWAY isang karangalang mabidyuhan ang pagwawagayway ng bandila ng samutsaring mga samahan, ng guro, obrero, masa, duk... -
NAGKAMALI NG BILI NG DELATA nagkamali ako ng bili ng sardinas di ready-to-open, hanap ko pa'y pambukas na abrelata, ngunit wala, kutsily... -
MINSAN, SA ISANG DEMOLISYON Maikling kwento ni Greg Bituin Jr. Nakatunganga siya sa kawalan. Dumating siyang giba na ang kanilang t...
Walang komento:
Mag-post ng isang Komento